4000 پیش از میلاد

نخستین برج های فلکی

بنا بر نقش های بر جا مانده بر سفال های این دوره در بین النهرین و منطقه ای از ایران امروز، برخی صورت های فلکی منطقةالبروج شناخته شده است.انسان دشت نشین و کشاورز پیشه، به شناخت دقیق فصل ها و تقویم نیاز داشت.

به همین سبب، حرکت های آسمانی ماه و خورشید را دنبال و قلمرو آن ها را در بین ستاره ها با با ابداع برخی از نخستین صورت های فلکی، مشخص می کرد.به احتمال زیاد، چهار صورت فلکی میزبان نقاط انقلاب

زمستانی و تابستانی و نقاط اعتدال بهاری و پاییزی ابداع شده بود.شواهدی نیز در دست است که صورت های فلکی بسیار بارزی مانند دب اکبر یا جبّار  در افسانه های انسان چند هزار سال پیش از این دوره نیز وجود داشته

است.

3000پیش از میلاد

اختر شناسی سنگی

بنای استون هنج، که در چند قرن نخست هزاره ی سوم پیش از میلاد در جنوب انگلستان ساخته شد، تقویم نجومی عظیمی است که آرایش تکه سنگ های بسیار بزرگ آن، دایره های هم مرکز و نشانه هایی می سازند.اقوام باستانی

این منطقه می توانستند به کمک رصد طلوع و غروب خورشید و جایگاه ماه و ستاره از بین این سنگ ها، تقویمی به وجود آورند و شاید حتی برخی پدیده های نجومی را پیش بینی کنند.امکان دارد بسیاری از مکان های باستانی،

مانند اهرام مصر (2600 پیش از میلاد)و بناهایی در چین و آمریکای مرکزی و جنوبی(اویل هزاره ی نخست پیش از میلاد تا هزاره ی نخست میلادی)، اهمیت نجومی داشته باشند.

 ( فرهنگ نامه ی نجوم و فضا)

نظراتون رو درباره ی مطالب بالا حتما بگید.

ممنون